Witajcie! Dziękujemy Wam, że znaleźliście czas, aby się spotkać i chwilę porozmawiać. Od jak dawna pracujecie w ALSTOM Polska S.A. Oddział w Chorzowie i czym się dokładnie zajmujecie?

Klaudia Obrzud: W firmie ALSTOM pracuję od 4 lat. Obecnie pełnię obowiązki lidera w Zespole Certyfikacji i Walidacji.

Elżbieta Kowalska: Pracę w ALSTOM zaczęłam w 2015 roku. Aktualnie pracuję na stanowisku Mechanical Lead Engineer Routing, czyli starszego konstruktora w domenie wiązek elektrycznych.

Jakub Zdanowicz: W ALSTOM pracuję od kwietnia br. Zajmuję się projektowaniem w 3D, pracując na stanowisku CAD Mechanical Integration Engineer.

Nazwy Waszych stanowisk brzmią tajemniczo. Na czym polega Wasza praca?

E.K.: W ALSTOM pracujemy projektowo. Do moich zadań należy koordynowanie prac zespołu konstruktorów, z którymi pracujemy nad konkretną częścią wagonu. Jako starszy konstruktor zajmuję się także projektowaniem wiązek elektrycznych oraz ich mechaniczną integracją w projektowanym pociągu.

J.Z.: Ja działam w jednym z takich zespołów, jak ten, który prowadzi Ela, tylko że w zakresie mechanicznym. Zajmuję się projektowaniem i integracją w środowisku CATIA V5 wnętrz i wyłożeń, czyli tego, co widzi pasażer pociągu.

K.O.: Ja pracuję w innym zespole niż Kuba i Ela. Pełnię w nim funkcję lidera, która w dużym uproszczeniu polega na przydzielaniu odpowiednich osób do zespołów projektowych – w zależności od zadań, aktualnych potrzeb, a także kompetencji i umiejętności poszczególnych pracowników. Jesteśmy ostatnim ogniwem procesu inżynieryjnego. Do zadań naszego zespołu należy sprawdzanie i potwierdzanie, czy zaprojektowany pociąg spełnia wymagania standardów międzynarodowych, a także czy jest zgodny z wymaganiami klienta i wewnętrznymi normami ALSTOM.

Jak wyglądała Wasza ścieżka zawodowa do ALSTOM i do miejsca, w którym aktualnie jesteście?

K.O.: Już wcześniej pracowałam w przemyśle kolejowym oraz w branży automotive, jednakże to właśnie praca z pociągami stała się moją drogą zawodową. Gdy zobaczyłam ofertę pracy w ALSTOM, uznałam, że jest to dla mnie idealna okazja do poszerzenia swoich kompetencji, i wysłałam swoją aplikację. Początkowo pracowałam w dziale Lean Manufacturing. Gdy pojawiła się możliwość zmiany działu, wykorzystałam ją i dołączyłam do Zespołu Certyfikacji i Walidacji w Dziale Inżynierii Taboru Kolejowego. Tu kontynuowałam pracę nad ciągłym rozwijaniem zespołu. Po jakimś czasie zostałam inżynierem certyfikacji i współpracowałam z francuskim zespołem, a od roku jestem liderem swojego zespołu, który liczy już 6 osób.

E.K.: Moja ścieżka też zaczęła się od potrzeby rozwoju. Osiem lat temu pracowałam jako konstruktor w mikroprzedsiębiorstwie. Chciałam się jednak dalej rozwijać, więc zaczęłam szukać nowej pracy i natknęłam się na ogłoszenie ALSTOM. Kiedy dostałam propozycję pracy na stanowisku koordynatora ds. konfiguracji, podjęłam wyzwanie. Po kilku miesiącach, już jako konstruktor, wyjechałam na delegację do Valenciennes we Francji, gdzie miałam okazję poznać międzynarodowe grono inżynierów i zobaczyć, jak się pracuje w innych jednostkach ALSTOM. Było to dla mnie bodźcem i motywacją do dalszego działania i rozwoju.

J.Z.: Nie będę zbyt oryginalny i powiem, że moją dotychczasową ścieżkę kariery także napędzała potrzeba rozwoju i/lub ambicja, aby połączyć studia ze stałym zatrudnieniem i zdobywaniem doświadczenia. Pierwszy stopień studiów realizowałem w trybie dziennym, gdzie brakowało mi zajęć praktycznych, a bardzo zależało mi, aby zdobywać pierwsze doświadczenia zawodowe. Dlatego też zdecydowałem się na tzw. studia dualne. W tym roku Politechnika Śląska zorganizowała spotkanie dla studentów z przedstawicielami firm współpracujących z uczelnią. Jedną z nich był ALSTOM, który oferował studentom atrakcyjne możliwości rozwoju i dobre warunki pracy (w tym także finansowe), więc postanowiłem dołączyć do ALSTOM – do Zespołu Inżynierii Taboru Kolejowego.

Jakim zdarzeniem, wyzwaniem czy problemem, który szczególnie utkwił Wam w pamięci, chcielibyście się z nami podzielić?

J.Z.: Moim najciekawszym wyzwaniem było przygotowanie własnego modelu wspornika. Miał on być zamontowany na dachu, posiadać otwór umożliwiający przykręcenie przewodu uziemiającego, a jego konstrukcja miała być jak najlżejsza, bez zbędnych elementów, aby nie wchodził w kolizję z innymi elementami. Konstrukcja wspornika miała także umożliwiać przykręcenie go do szyny montażowej typu C. I dałem radę! Do ciekawych zadań czy wyzwań mógłbym zaliczyć również każdy wykonany przeze mnie rysunek w 3D (czyli tzw. FTA). Na początku była to dla mnie nowość, ale teraz wiem, że potrafię to zrobić.

E.K.: Dla mnie bardzo ważny jest zespół, ale zarządzanie nim wcale nie jest łatwe. Jako początkujący lider uważam, że dużym wyzwaniem jest praca z ludźmi – w taki sposób, żeby wszyscy ze sobą dobrze współpracowali. Trzeba brać pod uwagę różnice w zakresie osobowości, temperamentów i doświadczeń, i tego wciąż się uczę. Jeżeli natomiast myślę o wyzwaniach inżynieryjnych, to chyba najciekawszy był projekt kolei dużych prędkości. Znacząco różnił się on konstrukcyjnie od projektów, nad którymi pracowałam wcześniej. Był to bardzo złożony proces, z którego wyniosłam wiele cennych doświadczeń. Pewnie jeszcze nie raz skorzystam z nich w dalszej pracy zawodowej.

K.O.: W moim przypadku, podobnie jak u Eli, najciekawszym i zarazem najtrudniejszym wyzwaniem było zbudowanie zespołu oraz zarządzaniem nim. Jednak dzięki temu, że otrzymałam dużo pomocy i wsparcia od bardziej doświadczonych koleżanek i kolegów, mogę teraz powiedzieć: udało się!

Znajdujecie się na różnych etapach kariery. Czy planujecie już kolejne kroki zawodowe?

K.O.: Oczywiście. Zawsze trzeba mieć plan na siebie i być o jeden krok do przodu! Najważniejsze to ciągle się rozwijać i podnosić swoje kompetencje. W pracy dążę do profesjonalizmu – bez względu na zajmowane stanowisko czy powierzane mi zadania, staram się przede wszystkim rzetelnie wypełniać swoje obowiązki i mieć poczucie kontroli nad tym, co robię. Chciałabym zdobywać nowe kwalifikacje i umiejętności, które nie tylko pozwolą mi rozwijać się zawodowo, ale także awansować i uczestniczyć w coraz większych i bardziej ambitnych projektach.

J.Z.: Na razie nie wybiegam tak daleko w przyszłość, jeśli chodzi o moją karierę zawodową. Moim głównym celem jest teraz napisanie pracy magisterskiej i ukończenie studiów. Niemniej jednak śmiało mogę powiedzieć, że koniec nauki nie będzie się wiązać z zakończeniem pracy w ALSTOM. Na pewno chciałbym nadal się rozwijać i korzystać z tego, co ta firma mi oferuje. Możliwość współpracy z zagranicznymi oddziałami i nad różnorodnymi projektami, ewentualne wyjazdy służbowe w przyszłości, jak również chęć zdobywania kolejnych szczebli kariery – od młodszego konstruktora po lidera zespołu – motywują mnie do ciągłego rozwoju.

E.K.: Jak wcześniej wspominałam, moje aktualne stanowisko jest dla mnie wciąż nowe. Kolejnym krokiem będzie następny projekt, w którym będę mogła wziąć udział. Każdy projekt jest inny i w każdym uczę się nowych rzeczy. Nasz dział rozwija się bardzo szybko i intensywnie, dlatego mamy możliwość uczestnictwa w coraz ciekawszych i bardziej zaawansowanych projektach. Z tego, co wiem, moje następne zadanie może się okazać sporym wyzwaniem.

Dziękujemy za rozmowę i życzymy Wam, aby Wasze plany nabierały rozpędu i przynosiły ogromną satysfakcję z codziennej pracy. Powodzenia!

Rozmawiała: Grażyna Jancik