Autor stworzył podstawy antropologii książki jako nowej dyscypliny badawczej.
Wykorzystał wiedzę z zakresu kognitywistyki, historii i antropologii, by ukazać ewolucję wyobrażeń społecznych na temat pisma i książki od ich mitycznych praźródeł do utopijnej doskonałości w postaci mediów komputerowych. W centrum uwagi umieścił mit Liber Mundi, XVII w. sekty różokrzyżowców, by uzasadnić nim idee internetu i hipertekstu, realizujących odwieczne pragnienia wolności oraz optymalizacji technologicznej.
Dróżdż sprawia wrażenie burzyciela dogmatów, ale jest raczej architektem, snującym odważne plany przebudowywania ich i rozbudowywania, co z naturą dogmatu tylko z pozoru jest sprzeczne. Wyrwanie się z więzów współczesności, z niewoli pragmatyzmu, z obligatoryjnego myślenia kategoriami „krótkiego trwania” nie jest zadaniem prostym; sprawia wrażenie płynięcia pod prąd. Drożdż stara się spojrzeć na książkę z perspektywy „długiego trwania”, docenić jej zasługi i przewidzieć rolę, jaka przypada jej w dobie dominacji mediów elektronicznych.
O autorze:
Andrzej Drożdż, polonista i bibliolog, autor trzech tomików wierszy (1978-1984), a od czasu, gdy zajął się nauką, monografii na temat historii i kultury Królestwa Neapolu (1999, 2004) oraz mitów i utopii literackich (2000, 2006).
Strona autora:www.andrzej-drozdz.edu.pl.