A to dzięki temu, że wracają do nich wciąż na nowo ci, którzy sięgają po jego wiersze (np. Wydawnictwo Dolnośląskie w „Bibliotece Klasyki” w 1996 r.), po jego mitologię (np. Lech Majewski w filmie Wojaczek w 1999 r.) oraz po jego twórczość i życie na raz. Przykładem tego ostatniego jest najnowsza książka Bogusława Kierca pt. Rafał Wojaczek. Prawdziwe życie bohatera, która ukazała się w serii „Fortuna i Fatum” nakładem wydawnictwa W.A.B.

Książkę o przewrotnym tytule otwiera zdanie Gastona Bachelarda: „Kiedy jeden poeta mówi z sympatią duchową o drugim poecie, to, co powiada, jest dwakroć prawdziwe”. Oczywiście poetą „mówiącym z sympatią duchową o drugim poecie” jest sam Bogusław Kierc. Książka jest więc osobistą, a jednocześnie wnikliwą pod względem literaturoznawczym, interpretacją fenomenu Rafała Wojaczka. Z jednej strony bowiem Kierc dzieli się z czytelnikami obserwacjami płynącymi z bardzo uważnej lektury i, pesząc się na dźwięk pompatycznych zdań, konsekwentnie stawia Wojaczka w rzędzie Największych. Z drugiej strony ten sam Kierc dokonuje interpretacji w kontekście własnych wspomnień rozmów z Wojaczkiem, pełnego empatii odczytania wydarzeń kluczowych w życiu poety oraz głębokiego zrozumienia motywacji działań i relacji Wojaczka z otaczającym go światem. Oczami jednego poety patrzymy więc na drugiego poetę, który urodził się i dorastał w Mikołowie, poprzez epizod na krakowskiej uczelni, aż do okresu artystycznego rozkwitu i pogłębiającego się załamania.

Chociaż książka jest przejmująco intymna, Bogusław Kierc jako przyjaciel i artysta pozostaje na drugim planie. Bohaterem jest bezdyskusyjnie Rafał Wojaczek. Podział ról wyrasta nie tylko ze skromności autora, lecz także z jego zacięcia biografisty, który nie mniejszą uwagę niż znajomości z poetą i znajomości jego twórczości poświęca dokumentom, wspomnieniom bliskich Wojaczkowi osób, „recenzjom i opiniom” oraz „rachunkom, upomnieniom i sentencjom”.

Dla miłośników Wojaczka książka Kierca to głos, z którym można polemizować. Dla tych, którzy Wojaczka jeszcze nie znają – pretekst do czytania poezji (wraz z bogatym kontekstem), poznania biografii i specyfiki czasów, w których przyszło żyć poetom. Dla jednych i drugich – refleksja nad tym, dlaczego tak młodemu i osobnemu poecie udało się tak radykalnie zmienić bieg historii polskiej poezji.