XXI wiek to czas wyścigu szczurów. Być może nie wszyscy są tego w pełni świadomi, ale parcie na odniesienie sukcesu – zarówno zawodowego, jak i życiowego – jest ogromne i cały czas się zwiększa. Może jednak warto zatrzymać się na chwilę i popatrzeć na świat dookoła…

Przysłowie mówi, że nie ma nic za darmo, jednak życie pokazuje coś innego. W świecie, w którym sukces jest bardzo ważny, a wiele osób studiuje coraz częściej na co najmniej dwóch różnych kierunkach, odbywa liczne kursy i szuka każdej najmniejszej możliwości, aby coś zarobić, ciągle żywa jest idea wolontariatu. Nasuwa się zatem pytanie: dlaczego warto zostać wolontariuszem?

Wolontariat to przede wszystkim bezinteresowna pomoc potrzebującym i czas na spojrzenie na życie swoje i innych oraz dostrzeżenie, że dawanie ma sens i może dać dużą radość. Jednak warto wspomnieć, że wolontariat niesie ze sobą również wymierne korzyści, przydatne m.in. studentom, którzy wchodzą w dorosłe życie.

W wolontariat angażują się najczęściej ludzie młodzi – uczniowie lub studenci. Dzięki takim działaniom mają oni możliwość zdobycia doświadczenia w kilku obszarach. Mowa tu m.in. o: organizacji pracy własnej, nabyciu umiejętności pracy w grupie, doskonaleniu komunikacji interpersonalnej, walce z nieśmiałością, pobudzeniu empatii. Oprócz tego jest to też forma spędzenia wolnego czasu i poznania nowych ludzi – zarówno tych, którym się pomaga, jak i tych, z którymi się współpracuje.

Wolontariat to solidna baza, która może mieć wpływ na wytworzenie dobrych cech przyszłego pracownika. Młody człowiek będący wolontariuszem dostrzega swoje dobre i słabe strony, nabiera wprawy w samodzielnym działaniu, a także umiejętności pracy w grupie. Z kolei dla pracodawcy udział w wolontariacie jest sygnałem, że potencjalny pracownik jest osobą pracowitą i chętną do podejmowania nowych wyzwań i inicjatyw.

Może się okazać, że to właśnie uczestnictwo wolontariacie wpłynie na wybór przyszłego zawodu, a nawet zmieni podejście do życia. Wolontariat w hospicjum czy domu dziecka może pomóc w uświadomieniu sobie, że tak naprawdę wcale nie musimy brać udziału w wyścigu szczurów.