Programów oferujących zagraniczne wyjazdy wakacyjne i całoroczne jest bardzo wiele. Cały problem w tym, by wybrać dla siebie najbardziej odpowiednio i korzystnie. Zanim zagubisz się w gąszczu ofert, proponujemy ci kilka praktycznych porad.

Przede wszystkim na samym początku należy podjąć kilka ważnych decyzji: kiedy, gdzie i na ile chcemy pojechać. Gdy już przemyślimy te priorytety i obierzemy strategię działania, łatwiej będzie wybrać interesującą nas propozycję.

Podstawowym warunkiem wyjazdu na jeden z wybranych programów pracy i nauki za granicą jest młody wiek. Dolną granicą jest osiemnaście lat, z górną bywa różnie – w zależności od biura, programu czy kraju, do którego się wybieramy. Zasadniczo wyjechać mogą osoby, które nie przekroczyły 28. roku życia; w przypadku Au Pair granica ta może być dużo niższa – niektóre kraje nie przyjmują opiekunek starszych niż dwudziestoczterolatki.

Większość programów nie stawia osobnych warunków co do płci; wyjątkiem może być Au Pair, które preferuje kobiety, choć w niektórych przypadkach (np. do Włoch) o wyjazd mogą starać się również mężczyźni. Dodatkowo „operki” muszą być niepalące, niezamężne i bezdzietne.

Wszyscy ubiegający się o miejsce w jakimkolwiek programie muszą być niekarani oraz posiadać obywatelstwo polskie lub przynajmniej kartę czasowego pobytu na terytorium Polski.

Programy typu Internship, Study & Travel czy Work & Travel zazwyczaj wymagają od aplikantów statusu studenta, koniecznego do otrzymania wizy J-1; w przypadku Au Pair nie jest to konieczne, lecz trzeba pamiętać, że wyjeżdżając z tym programem na cały rok, jesteśmy zobligowani do podjęcia nauki na kursie językowym. Najczęściej (szczególnie w krajach anglo-, francusko- i niemieckojęzycznych) wymagana jest przynajmniej podstawowa znajomość języka kraju, do którego się chce wyjechać.

Wpisując w przeglądarkę internetową interesujący nas program, możemy czuć się zaskoczeni ilością ofert, jakie proponują różnorakie biura organizujące lub pośredniczące w organizacji wyjazdów. Warto jednak poświęcić trochę czasu, by wnikliwie prześledzić i porównać propozycje niektórych z nich.

Wybierając biuro, musimy pamiętać, że od tej pory wszelkie formalności do czasu wyjazdu i po przyjeździe za granicę będą załatwiane przy jego pomocy. W związku z tym powinniśmy zwrócić uwagę na liczbę stacjonarnych oddziałów zarówno w kraju, jak i za granicą. Dobrze udać się do siedziby organizatora i osobiście zapoznać się z ofertą oraz poznać ludzi, którzy będą pośredniczyli w naszym wyjeździe. Warto również sprawdzić, czy biuro ma swoich reprezentantów za granicą, najlepiej w miejscu, do którego mamy zamiar się wybrać, gdyż w razie jakichkolwiek problemów możemy bezpośrednio zwrócić się o pomoc podczas całego naszego pobytu. By upewnić się, że wyjedziemy legalnie, dowiedzmy się, czy biuro jest członkiem międzynarodowej organizacji (np. InterExchange – www.interexchange.org czy International Au Pair Association – www.iapa.org) oraz czy posiada koncesję ministra pracy i polityki społecznej na pośredniczenie w pracy zagranicznej (www.praca.gov.pl).

Oczywiście czynnikiem decydującym powinna być również cena. Zazwyczaj wpisowe i koszt programu w poszczególnych biurach jest zbliżony, lecz koniecznie trzeba sprawdzić i porównać wszelkie inne opłaty, m.in. czy dodatkowo musimy płacić za wizę, za kartę pobytu, za przejazd, za kurs językowy, za ubezpieczenie, czy pośrednik pomaga w znalezieniu pracy i zakwaterowania, czy po przyjeździe sami płacimy za mieszkanie i wyżywienie. Warto także przeliczyć, ile faktycznie będziemy w stanie zarobić i ile ewentualnie stracimy, kiedy trzeba będzie z programu zrezygnować. Dobrze jest także sprawdzić statystyki biura – jak długo działa oraz ile osób wysyła rocznie na wyjazdy.

Wyjazd zaplanujmy z dużym wyprzedzeniem i nie wahać się z decyzją do ostatniej chwili. Zwykle termin składania aplikacji upływa na pół roku przed podróżą (w przypadku wyjazdów całorocznych nawet nieco wcześniej). Większość biur oferujących wyjazdy w 2007 roku w ramach Work & Travel przyjmuje zgłoszenia do początku stycznia; podobnie jest w przypadku Au Pair. Oczywiście trzeba zostawić sobie pewien margines czasu na skompletowanie wszystkich potrzebnych dokumentów, zrobienie wymaganych zdjęć (w przypadku Au Pair większość biur wymaga kilku różnych zdjęć kandydatki z dziećmi, którymi się opiekowała lub rodziną, warto więc zatroszczyć się o nie wcześniej). Czasami rodziny przyjmujące Au Pair wymagają referencji, więc – jeśli się takie posiada – trzeba odpowiednio wcześniej przygotować ich dodatkową wersję w języku kraju, do którego się wyjeżdża lub przynajmniej wersję w języku angielskim. Koniecznie z dużym wyprzedzeniem sprawdźmy ważność paszportu (biorąc pod uwagę fakt, że wyrobienie nowego może zająć nawet miesiąc), gdyż niektóre biura wymagają, by termin ważności upływał co najmniej pół roku po planowanej dacie powrotu z wjazdu. Rozmowy kwalifikacyjne (jeśli takie są konieczne – co zależy od programu i od biura organizującego wyjazd) odbywają się zazwyczaj w połowie lutego. Warto dobrze się do takiej rozmowy przygotować, bo miejsc w programie jest niewiele, a ubiegających się o ich zdobycie – setki.

Gdy już wybierzemy odpowiednie biuro i zdecydujemy się na podróż do wymarzonego kraju – ale zanim wyjedziemy – czeka nas jeszcze żmudna, lecz konieczna procedura aplikacyjna. Zacząć trzeba od wypełnienia i wysłania formularza zgłoszeniowego, który znaleźć można zazwyczaj na stronie internetowej biura lub otrzymać bezpośrednio w jego siedzibie. Zgłoszenie jest proste – zawiera jedynie podstawowe dane. Do tego dołączyć należy kserokopię paszportu, jeśli to wymagane – wypis z rejestru studentów lub – w przypadku Au Pair – list intencyjny do rodziny w języku obcym. Zazwyczaj wszyscy zgłaszający się są zapraszani na rozmowę kwalifikacyjną, która decyduje o przyjęciu do programu. W ciągu czterech tygodni osoby, które zostały zakwalifikowane, są zobowiązane do wniesienia wymaganych opłat oraz – w przypadku wyjazdów do USA – otrzymują promesę wizową, niezbędną do starania się o wizję J-1. Zazwyczaj po odesłaniu przez kandydata niezbędnych formularzy biuro załatwia całą procedurę niezbędną do otrzymania wizy, jednak o jej przyznaniu decyduje konsul po rozmowie z zaproszonymi przez siebie ubiegającymi się osobami. W przypadku Au Pair kandydatki czeka na ogół dodatkowo rozmowa telefoniczna z rodziną zapraszającą.

Po pomyślnym przejściu procedury aplikacyjnej pozostaje tylko z cierpliwie czekać na wymarzony wyjazd!