Baby są jakieś inne – od 14 października w kinach.
Marek Koterski od lat śledzi losy polskiego inteligenta. Dziś, w jego najnowszym filmie, inteligent spędza najwięcej czasu w samochodzie – w drodze, w pędzie, próbując dotrzeć do celu – i, jak to zwykle, bywa droga to wyboista, pełna pułapek, tragikomicznych niespodzianek. Nie chodzi tu jednak o przekroczoną prędkość, dziurawą oponę, przygody na trasie… Wszystko się dzieje – a dzieje się dużo i często – za sprawą rozmowy bohaterów: dwóch zwyczajnych, przewrażliwionych, egocentrycznych, niespełnionych malkontentów…
Marek Koterski zdążył nas już przyzwyczaić do polskich wad, uprzedzeń i uogólnień. W swoim najnowszym filmie „Baby są jakieś inne” ograniczył powierzchnię dla narodowych poglądów do przestrzeni auta. Język zawsze był bardzo ważny w jego kinie, jednak w tym filmie słowa wybrzmiewają jeszcze mocniej, są najważniejszym bohaterem, wyznaczając ramy i nadając tempo dramaturgii. Filmowe dialogi – błyskotliwe, ostre, śmieszne, straszne – dudnią długo w głowie, niosąc obiegowe opinie, które znamy, często słyszymy, ale równie często wstyd jest się nam do nich przyznać. I uznać za swoje. Spokojnie, Marek Koterski po raz kolejny robi to za nas, w myśl zasady: Żeby mówić o sobie, trzeba zostawić cały wstyd w domu.
Mamy w „Babach” dwóch mężczyzn i ich rozmowy o życiu. Nie mają złudzeń, dyskutują o żonach, byłych dziewczynach i miłościach niespełnionych. Bohaterowie tej opowieści to wciąż życiowo niespełnieni inteligenci, którym czkawką odbijają się kolejne stygmaty codzienności – PRL, później przełom ustrojowy, szybki konsumpcjonizm, pozorowany katolicyzm, wreszcie roszczeniowy feminizm. Rozmowy o kobietach są zdominowane przez cechy męskich bohaterów – ich wady, zalety, natręctwa, oczekiwania, przyzwyczajenia. I wielka samotność. Marek Koterski przewrotnie sportretował obie płcie, uchwycił przy tym piętno współczesnych czasów: rywalizację, zagubienie i niedopasowanie do odgórnie narzucanych nam ról oraz funkcji. I jak zwykle obśmiał obecną, niezależnie od czasów i obyczajów, głupotę. Ona nie ma płci. Słusznie dostaje się obydwu stronom.
Ktoś zauważył, że najnowszy film Marka Koterskiego to rewers historii o dwóch bohaterkach. Film „Thelma i Louise” Ridleya Scotta był odbiciem pozycji kobiet w strukturach społecznych lat 90., wyrażał ich aspiracje, potrzeby, marzenia. Dzisiaj z podobnym bagażem niespełnienia podróżują u Koterskiego mężczyźni. Jego film „Baby są jakieś inne” pokazuje w krzywym zwierciadle ich współczesne położenie – dryf ku nieznanym współrzędnym. Tak jak finał „Thelmy i Louise” sankcjonował w pewien sposób różnice pomiędzy kobietami i mężczyznami oraz ich możliwościami, „Baby są jakieś innie” mają podobny wydźwięk, choć nawet bardziej wymowne zakończenie. Thelma i Lousie świadomie zadecydowały o celu swej drogi, mężczyźni w filmie Marka Koterskiego już tego nie potrafią.
ADAM WORONOWICZ (JEDEN )
Urodził się 25 grudnia 1973 roku w Białymstoku. Absolwent Akademii Teatralnej
w Warszawie, dyplom otrzymał w 1997 roku i od razu zadebiutował w teatrze –
w latach 1997-2001 występował w Teatrze Rozmaitości w Warszawie. Od 2001 do 2010 aktor stołecznego Teatru Powszechnego, w którym gościnnie występuje do dziś. Obecnie pracuje na stałe w Teatrze Rozmaitości. Gościnnie występował również
w warszawskim Teatrze Ateneum, wrocławskim Teatrze Współczesnym
i w Wierszalinie. Laureat wielu nagród, między innymi FELIKSA WARSZAWSKIEGO („Kształt rzeczy”) oraz NAGRODY IM. ALEKSANDRA ZELWEROWICZA („Słomkowy kapelusz”). W 2011 roku zdobył ORŁA za najlepszą drugoplanową rolę męską w filmie „Chrzest” w reżyserii Marcina Wrony (aktor był nominowany wcześniej do tej nagrody, w tej samej kategorii, za rewelacyjny występ w filmie „Rewers” w reżyserii Borysa Lankosza).
Wybrana filmografia:
2011 – BABY SĄ JAKIEŚ INNE
2011 – FELIX, NET I NIKA ORAZ TEORETYCZNIE MOŻLIWA KATASTROFA…
2011 – MIŁOŚĆ
2011 – SYBERIADA POLSKA
2011 – UWIKŁANIE
2011 – KI
2010 – ŚWIĘTY INTERES
2010 – RÓŻYCZKA
2010 – CHRZEST
2009 – ZWERBOWANA MIŁOŚĆ
2009 – REWERS
2009 – POPIEŁUSZKO. WOLNOŚĆ JEST W NAS
2009 – JANOSIK. PRAWDZIWA HISTORIA
2009 – GENERAŁ NIL
2007 – TAXI A
2006 – DROGA WEWNĘTRZNA w DEMAKIJAŻU
2002 – CHOPIN. PRAGNIENIE MIŁOŚCI
2000 – TO MY
2000 – ENDURO BOJZ
1999 – TOROWISKO
ROBERT WIĘCKIEWICZ (DRUGI)
Urodził się 30 czerwca 1967 roku w Nowej Rudzie. PWST ukończył we Wrocławiu
w 1993 roku, w latach 1993-98 występował w Teatrze Polskim w Poznaniu, a następnie w Teatrze Rozmaitości w Warszawie, Teatrze Narodowym, Teatrze Montownia
i Laboratorium Dramatu. W 2007 roku wygrał ZŁOTE LWY na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdyni za najlepszą pierwszoplanową rolę męską w filmie „Wszystko będzie dobrze” Tomasza Wiszniewskiego. Trzykrotny laureat ORŁA – w 2008 roku za najlepszą główną rolę męską w filmie „Wszystko będzie dobrze”, w 2009 roku za najlepszą drugoplanową rolę męską w „Ile waży koń trojański?” Juliusza Machulskiego, w 2011 roku za najlepszą główną rolę męską w „Różyczce” Jana Kidawy-Błońskiego.
W 2010 roku otrzymał Doroczną Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Wybrana filmografia:
2011 – BABY SĄ JAKIEŚ INNE
2011 – W CIEMNOŚCI
2011 – WYMYK
2010 – TRICK
2010 – ŚLUBY PANIEŃSKIE
2010 – RÓŻYCZKA
2010 – KOŁYSANKA
2009 – ZWERBOWANA MIŁOŚĆ
2009 – ZERO
2009 – POKOJ V DUSI
2009 – NIGDY NIE MÓW NIGDY
2009 – DOM ZŁY
2008 – LEJDIS
2008 – ILE WAŻY KOŃ TROJAŃSKI?
2007 – WSZYSTKO BĘDZIE DOBRZE
2007 – WINO TRUSKAWKOWE
2007 – ŚWIADEK KORONNY
2006 – FUNDACJA
2006 – FRANCUSKI NUMER
2004 – VINCI
2003 – CIAŁO
2002 – SUPERPRODUKCJA
2002 – BEZ LITOŚCI
2001 – PIENIĄDZE TO NIE WSZYSTKO
2000 – SEZON NA LESZCZA
1999 – OGNIEM I MIECZEM
1998 – AMOK (1998)
1996 – POZNAŃ 56
1994 – PSY 2. OSTATNIA KREW
1993 – SAMOWOLKA
MAŁGORZATA BOGDAŃSKA (JAKIEŚ INNE BABY)
Urodziła się 25 lutego 1962 roku w Otwocku. Jej aktorskim debiutem była rola Zosi Szczękosi w filmie „Okruchy lustra”. Aktorka miała wtedy 16 lat. W 1981 roku rozpoczęła studia na Wydziale Aktorskim PWSFTviT w Łodzi. W 1986 roku ukończyła studia i zaczęła pracę w Teatrze Ochoty w Warszawie, gdzie gra do dziś. Jedną z ważniejszych ról teatralnych aktorki była tytułowa postać w „Edukacji Rity” – Małgorzata Bogdańska wcieliła się w nią ponad 400 razy.
Wybrana filmografia:
2011 – BABY SĄ JAKIEŚ INNE
2006 – WSZYSCY JESTEŚMY CHRYSTUSAMI
1993 – KOMEDIA MAŁŻEŃSKA
1993 – BALANGA
1992 – ZWOLNIENI Z ŻYCIA
1992 – WIELKA WSYPA
1990 – KANALIA
1989 – SZTUKA KOCHANIA
1988 – CZARODZIEJ Z HARLEMU
1988 – AKWEN ELDORADO
1987 – OPOWIEŚĆ HARLEYA
1984 – PRZYSPIESZENIE
1984 – ALABAMA
1978 – OKRUCH LUSTRA
MICHAŁ KOTERSKI (KASJER – IROKEZ)
Urodzony 29 grudnia 1979 w Krakowie. Syn reżysera Marka Koterskiego. Aktor, prezenter telewizyjny, showman. Współuczestniczył w produkcji porannej audycji radiowej w Antyradiu, podczas której czytał blogi znanych polityków, między innymi Renaty Beger i Wojciecha Wierzejskiego. W Polsacie prowadził program „Misiek Koterski Show”. Wystąpił w III edycji programu „Jak oni śpiewają?”.
Wybrana filmografia:
2011 – BABY SĄ JAKIEŚ INNE
2010 – ŚNIADANIE DO ŁÓŻKA
2010 – CHRZEST
2010 – PROJEKT DZIECKO
2007 – ŚWIADEK KORONNY
2006 – WSZYSCY JESTEŚMY CHRYSTUSAMI
2002 – DZIEŃ ŚWIRA
2002 – SUPERPRODUKCJA
1999 – AJLAWJU
MAREK KOTERSKI (REŻYSERIA)
Urodził się 3 czerwca 1942 roku w Krakowie, reżyser filmowy i teatralny, scenarzysta, aktor, dramatopisarz, twórca filmów dokumentalnych. Studiował filologię polską i historię sztuki na Uniwersytecie Wrocławskim. Przez rok studiował również malarstwo na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowni Eugeniusza Eibischa. W 1972 roku ukończył Wydział Reżyserii PWSFTviT w Łodzi, w roku 1977 obronił dyplom. Prowadził eksperymentalny Teatr Otwartej Sceny. Opublikował wiele utworów literackich oraz prac krytycznych z zakresu literatury, teatru i filmu. Zdobywca wielu nagród, m.in. w 2003 roku został uhonorowany Doroczną Nagrodą Ministra Kultury w dziedzinie filmu. Najgłośniejsze tytuły reżysera to: „Dom wariatów”, „Porno”, „Nic śmiesznego”, „Ajlawju”, „Dzień świra”, „Wszyscy jesteśmy Chrystusami”. Za ten ostatni film otrzymał na festiwalu w Gdyni nagrodę za reżyserię.
Wybrana filmografia:
2011 – BABY SĄ JAKIEŚ INNE
2006 – WSZYSCY JESTEŚMY CHRYSTUSAMI
2002 – DZIEŃ ŚWIRA
1999 – AJLAWJU
1995 – NIC ŚMIESZNEGO
1990 – SESZELE
1989 – PORNO
1986 – ŻYCIE WEWNĘTRZNE
1984 – DOM WARIATÓW
1976 – OLŚNIENIE
1975 – GRZECH ANTONIEGO GRUDY (jako II reżyser)
1974 – OPOWIEŚĆ W CZERWIENI (współpraca reżyserska)
1974 – CHLEBA NASZEGO POWSZEDNIEGO (współpraca reżyserska)
1972 – UCIEC JAK NAJBLIŻEJ (jako II reżyser)
JERZY ZIELIŃSKI (ZDJĘCIA)
Urodził się 8 stycznia 1950 roku w Szczecinie. W 1975 roku ukończył Wydział Operatorski PWSFTviT w Łodzi. Od połowy lat 80. pracuje przede wszystkim za granicą. Członek The American Society of Cinematographers (ASC).
Wybrana filmografia:
2011 – BABY SĄ JAKIEŚ INNE
2009 – DZIECI IRENY SENDLEROWEJ
2001 – WHO IS CLETIS TOUT?
2001 – BUBBLE BOY
1999 – TRZECI CUD
1999 – JAK WYKOŃCZYĆ PANIĄ T.?
1999 – GALAXY QUEST
1999 – A.T.F.
1998 – MIŁOŚĆ I FRYTKI
1997 – PLAC WASHINGTONA
1997 – THAT DARN CAT
1995 – ZAGADKA POWDERA
1995 – HOUSEGUEST
1993 – TAJEMNICZY OGRÓD
1993 – SWING KIDS
1991 – PARADISE
1990 – UCIECZKA Z KINA „WOLNOŚĆ”
1990 – SKRZYWDZENI PRZEZ LOS
1989 – VALENTINO RETURNS
1989 – STYCZNIOWY CZŁOWIEK
1988 – ANGLIK W NOWYM JORKU
1988 – IN A SHALLOW GRAVE
1987 – NA SREBRNYM GLOBIE (jako operator kamery)
1985 – MEDIUM
1985 – LOT ŚWIERKOWEJ GĘSI
1984 – CAL
1983 – PRZEZNACZENIE
1982 – PAJĘCZYNA
1981 – LIMUZYNA DAIMLER – BENZ
1981 – DRESZCZE
1980 – WIZJA LOKALNA 1901
1980 – CZUŁE MIEJSCA
1979 – NIEWDZIĘCZNOŚĆ
1979 – KLUCZNIK
1979 – ARIA DLA ATLETY
1978 – ZIELONA ZIEMIA
1977 – WEJŚCIE W NURT
1976 – ROMANS PROWINCJONALNY
1976 – KRADZIEŻ
1974 – ROZMOWA (jako operator kamery)
1974 – JABŁKA
1971 – JAGODA W MIEŚCIE (współpraca)
STUDIO FILMOWE KADR
Studio filmowe, które powstało w 1955 roku, jest synonimem tego, co najlepsze w polskim kinie. To właśnie tutaj powstawały najważniejsze tytuły Wajdy, Munka, Kutza czy Konwickiego. Po kilkunastu latach marazmu KADR rozpoczyna nowy rozdział działalności. W Studiu Filmowym KADR świadomie nawiązujemy do tradycji Zespołu Filmowego, który w latach 50. i 60. ubiegłego wieku wyprodukował kilkadziesiąt wybitnych tytułów – mówi Jerzy Kapuściński, szef KADRU. Czas zrobił jednak swoje. „Rewers” w reżyserii Borysa Lankosza był pierwszą fabułą zrealizowaną w KADRZE po czternastoletniej przerwie. Najwyższy czas zacząć nadrabiać te zaległości. Ideą, która przyświecała mi od momentu objęcia funkcji kierownika artystycznego Studia było nieinwazyjne łączenie debiutów, których chcielibyśmy w KADRZE produkować jak najwięcej, z produkcjami cenionych autorów filmowych. Ten pomysł jak na razie dobrze się sprawdza. Nasze najbliższe premiery to „Jestem Bogiem” w reżyserii Leszka Dawida, jak i najnowszy projekt Marka Koterskiego – „Baby są jakieś inne”.
Więcej na http://www.sfkadr.com
Jerzy Kapuściński – producent
Dyrektor Studia Filmowego KADR. Producent nagrodzonego, m.in. Złotymi Lwami
w Gdyni, „Rewersu” (reż. Borys Lankosz) oraz nagrodzonej na międzynarodowych
i krajowych festiwalach „Sali samobójców” (reż. Jan Komasa) a także filmów: „Jesteś Bogiem” (reż. Leszek Dawid) oraz najnowszego obrazu Marka Koterskiego „Baby są jakieś inne”. Producent (wspólnie z Wojciechem Kabarowskim) rekonstrukcji cyfrowych 20. arcydzieł Polskiej Szkoły Filmowej i klasyków polskiej kinematografii wydanych przez Studio Filmowe KADR i Agorę w kolekcji „Mistrzowie Polskiego Kina”.
Obecnie szef TVP 2. Z Telewizją Polską współpracuje już od 20 lat. Jeden z twórców cyklu Pokolenie 2000 i Własnym głosem, promujących w TVP debiuty i kino niezależne oraz współzałożycielem i dyrektorem programowym TVP Kultura. Był redaktorem oraz producentem kilkudziesięciu filmów dokumentalnych, krótkometrażowych oraz fabularnych, w tym m.in. Darmozjada polskiego Łukasza Wylężałka, Patrzę na ciebie Marysiu Łukasza Barczyka.
Laureat nagrody Laterna Magica za telewizyjny program Inne kino.
Jerzy Kapuściński jest absolwentem filmologii na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego.
Wojciech Kabarowski – producent wykonawczy
Zastępca dyrektora i szef produkcji Studia Filmowego KADR. Producent wykonawczy nagrodzonej na międzynarodowych i krajowych festiwalach „Sali samobójców” (reż. Jan Komasa) a także filmów: „Jesteś Bogiem” (reż. Leszek Dawid) i najnowszego obrazu Marka Koterskiego „Baby są jakieś inne”. Producent (wspólnie z Jerzym Kapuścińskim) rekonstrukcji cyfrowych 20. arcydzieł Polskiej Szkoły Filmowej i klasyków polskiej kinematografii wydanych przez Studio Filmowe KADR i Agorę w kolekcji „Mistrzowie Polskiego Kina”.
Wcześniej wiele lat w kierownictwie TVP SA (m.in. na stanowiskach dyrektora ośrodka TVP we Wrocławiu, dyrektora agencji produkcji audycji telewizyjnych i dyrektora generalnego TVP SA). Nauczyciel akademicki.
Wojciech Kabarowski jest absolwentem Wydziału Elektroniki Politechniki Wrocławskiej i posiada tytuł doktora nauk ekonomicznych tejże uczelni. Visiting Scholar w Stanford University, Palo Alto, Kalifornia, gdzie zajmował się ekonomią cyfrową i zarządzaniem w środowisku zaawansowanych technologii.
