Moja Afryka to książka wyjątkowa – nie tylko ze względu na egzotyczny temat, ale przede wszystkim ze względu na wyjątkowość jej autorki.

Kinga Choszcz, mając 25 lat, wyruszyła wspólnie z przyjacielem Radkiem „Chopinem” Siudą w pięcioletnią podróż dookoła świata. Swoją barwną i pełną wrażeń drogę, którą pokonywali tylko… autostopem, opisali w książce Prowadził nas los. Nie minęło wiele czasu, a Kinga ponownie ruszyła w świat – tym razem sama, w wymarzoną podróż po Czarnym Lądzie. Książka Moja Afryka stanowi zapis przeżyć Kingi, jej refleksji na temat spotykanych ludzi (tak odmiennych, a równocześnie czasem tak podobnych do Europejczyków) i perypetii związanych z kontynuacją autostopowej przygody. Wyjątkowość Kingi polegała na jej ogromnej odwadze i determinacji, by spełniać swoje marzenia (nawet tak pozornie nierealne jak zakup własnego wielbłąda i przeprawa przez pustynię!), a także umiejętności zjednywania sobie ludzi wbrew wszelkim barierom kulturowym. Przemierzając kolejne kraje, Kinga obdarzała napotkane osoby ogromnym zaufaniem, a one odwdzięczały jej się tym samym – zapraszając do domów i traktując jak członka rodziny. Dzięki temu jej pamiętnik staje się dla czytelnika oknem, przez które możemy zajrzeć do wnętrza Afryki.
Niestety Kingi nie ma już wśród nas – zmarła na malarię mózgową zaraz po tym, jak udało jej się spełnić kolejne marzenie – uratowanie nastoletniej dziewczynki z niewolniczej pracy w Ghanie. Pozostała jednak ogromna moc inspiracji, którą można czerpać z jej książek i wiary w to, że „każde marzenie dane jest nam wraz z mocą potrzebną do jego spełnienia”.