Ich erotyczna tematyka określana mianem „obrazów wiosny”, jest częścią japońskiej tradycji Ukiyo-e, co należy tłumaczyć jako „obrazy przepływającego świata”, gdzie poprzez kontemplację rzeczywistości można było oderwać się od jej problemów, a skupić na ulotnych niekiedy przyjemnościach, które niesie.

Seks w Japonii nie należał nigdy do grzesznej sfery manifestacji ludzkich emocji, wręcz przeciwnie – był czymś jak najbardziej naturalnym, związanym z rozkoszą cielesną i przyjemnością duchową.