Reżyser podszedł do szekspirowskiego dramatu w sposób przypominający bardzo dokładne, wręcz laboratoryjne studium przypadku różnych postaw ludzkich. Sobociński stara się poznać źródło zła we wnętrzu człowieka, odnaleźć granice dobra. Istotą interpretacji Othella było postawienie pytania o możliwość istnienia idealnej miłości oraz o granice tolerancji. Reżyserzy po Othella sięgają dość rzadko, być może z powodu iż historia składająca się znowu z miłości i zdrady wydaje się zbyt banalna. Odmiennego zdania jest Maciej Sobociński, który w przejrzystości dzieła widzi jego główną zaletę. O tym, w jaki sposób rozumie on Othella w XXI wieku widzowie mogą się przekonać już 27. marca.