Po zakończeniu studiów, albo jeszcze w ich trakcie, trafiamy często do środowiska biznesowego, które wymusza na nas określony ubiór. Trzeba zrzucić trampki, w których tak wygodnie maszerowało się na zajęcia. Ale czy to problem? Przecież sami nie zaufalibyśmy dyrektorowi banku, który nosiłby rozciągnięty podkoszulek i wysłużone jeansy.

Każde miejsce pracy rządzi się swoimi prawami, dotyczy to także dress code’u. Inne zasady ustalane są w sprzedaży, inne w gastronomii, a inne w bankowości, finansach czy IT. Oczywiście wiele zależy od profilu firmy, od tego, czy konieczny jest kontakt z klientem i zajmowanego stanowiska. Jednak najczęściej wymagany jest klasyczny strój biurowy, taki jak w urzędach i bankach.

Jak nas widzą, tak nas piszą

Nasz wygląd w dużej mierze decyduje o pierwszym wrażeniu, jakie robimy na nowo poznanych osobach, niezależnie od roli, w której w danym momencie występujemy – praktykanta czy młodego pracownika z pewnym doświadczeniem. A to dlatego, że strojem i poszczególnymi jego elementami nadajemy bardzo wyraźny komunikat i budujemy relację z naszym rozmówcą. Znaczące są kolory i ich połączenia (np. fioletowy sygnalizuje kreatywność, a połączenie granatu, szarości i koloru bladożółtego – energiczność), krój i jakość materiałów oraz rodzaj dodatków.

Zastosowanie

Pierwszego dnia pamiętajmy, że strój ma wyrażać nasz szacunek do pracy i do innych ludzi. Aby osiągnąć ten cel, nie znając dress code’u, warto założyć coś klasycznego (co nie znaczy „mdłego”), co zwyczajowo kojarzy się z elegancją i profesjonalizmem, a jednocześnie coś, w czym będziemy się dobrze czuli.

Kobiecy strój biurowy często ma męski charakter. To dlatego zazwyczaj składa się z żakietu, spódnicy lub spodni oraz bluzki koszulowej. Bluzka koszulowa – biała, błękitna lub pastelowa – odświeża wygląd i… wcale nie musi być banalna dzięki fantazyjnym, lecz oszczędnym pliskom, wiązaniu pod szyją czy kołnierzykowi. Buty? Warto mieć kilka par dopasowanych do torebki lub teczki. Jeśli zakładamy spódnicę, lepiej wybrać obuwie na niewysokim obcasie; jeśli spodnie – na płaskim. W zimie dobrze trzymać w pracy parę na zmianę z kozakami; w lecie buty muszą zakrywać palce i pięty!

Męski mundurek to klasyczny garnitur raczej w ciemnym kolorze, oraz koszula w delikatnym pastelowym odcieniu i starannie dobranym kołnierzykiem, najlepiej klasycznym lub włoskim. Monotonię możemy przełamywać oryginalnym (lecz nie ekstrawaganckim) krojem lub dodatkami. Funkcję tych ostatnich spełnia m.in. krawat. Najbezpieczniej, gdy ma średnią grubość, drobny deseń i kolorystycznie nawiązuje do koszuli. Jeśli jesteśmy wysocy, krawat może sięgać do paska; jeśli jesteśmy niżsi – musi sięgać poza pasek. Krytycznym elementem męskiego stroju bywają skarpetki, chociaż związane z nimi zasady są proste: skarpetki bowiem muszą być długie, tak aby zakryć łydkę, oraz pod kolor butów i garnituru.

Często zasady eleganckiego stroju biurowego nie są aż tak sztywne. Zazwyczaj pojawiają się luźniejsze piątki, w których obowiązuje styl casualowy. Jednak warto znać klasyczne podstawy, aby w przypadku bardzo ważnego spotkania formalnego nie zrobić gafy.