Wszystkim studentom polonistyki, a także tym, którzy chcieliby mieć rozeznanie w literaturze, a nie mają czasu na czytanie opasłych tomów, polecamy 43 streszczenia najważniejszych lektur… 😉

Bułhakow „Mistrz i Małgorzata” – Facet pisze książkę o Bogu, którą pomaga mu sprzedać diabeł. Na końcu rozpierducha w wykonaniu kota z miotaczem ognia

Camus „Dżuma” – niezła rozpierdziucha w mieście. Wielu ginie.

Coelho „Alchemik” – znudzony życiem facet ma sen o skarbie. Jedzie szukać go do Egiptu, ale nie znajduje (albo znajduje, zależy jak patrzeć).

Conrad „Jądro Ciemności” – jeden facet szuka drugiego w dżungli, gdy go znajduje tamten umiera.

Czechow „Trzy Siostry” – Trzy siostry chcą pojechać do Moskwy. Debatują przez trzy akty. Nie pojechały.

Dostojewski „Zbrodnia i Kara” – było mu smutno, wziął siekierę, zabił, było mu jeszcze bardziej smutno.

Fiedler „Dywizjon 303” – nasi spuszczają wpie**ol Niemcom

Fowles „Mag” – znudzony życiem nauczyciel angielskiego wyjeżdża na grecką wyspę, gdzie przeżywa tyle niesamowitych wydarzeń, że żałuje, iż nie został w nudnej Anglii.

Gogol „Ożenek” – On chce,ale nie chce. Ona chce,ale nie chce. W końcu ona chce,on chce,nie chce,chce nie,chce,chce,nie chce,chce,w końcu nie chce. Rozpierdziuchy nie ma,ale skacze przez okno.

Hemingway „Stary człowiek i morze” – wypływa stary człowiek w morze, łowi rybę ale inne ryby mu ją zjadają i wraca. Niestety tu rozpierdziuchy nie ma.

Homer „Odyseja” – facet 10 lat wraca do domu, na miejscu zabija kolesi, którzy chcieli mu przelecieć żonę.

Homer „Troja” – książe Troi porywa dupę, w której się zakochał, mąż porwanej zbiera armię, przypływa do Troi robi klasyczną, rozpierduchę ale z naprawdę dużym impetem i odpływa.

Kafka „Proces” – Józef K. jest o coś oskarżony, ale nie wie o co. Idzie więc do sądu, ale zamiast robic rozpierduchę, stara się grzecznie wszystko wyjaśnić. I szkoda, bo ginie.

Kochanowski „Odprawa posłów greckich” – bulwersująca opowieść o posłach, którzy dostają 14 pensji jako odprawa.

Lem „Opowieści o pilocie Pirxie” – gwiazdolotem leci z kosmodromu na księżyc, pelenguje, różniczkuje, strzela promieniami laserowym. Koniec.

Mickiewicz „Dziady” – Wszyscy piją i mają zwidy, ale niestety nie ma rozpierduchy.

Mickiewicz „Grażyna” – Baba przebiera się w strój męża, robi rozpierduchę i ginie.

Moczarski „Rozmowy z Katem” – Trzech facetów siedzi w więzieniu. Jeden z nich opowiada o tym, jaka była rozpierdziucha. Na końcu ginie.

Mrożek „Tango” – kto czytał ten trąba…

Orwell „Rok 1984” – IV RP w roku 2014

Palahniuk „Podziemny Krąg” – znudzony życiem facet zakłada razem z innym gościem klub miłośników ogólnej rozpierduchy. Na końcu okazuje się, że ten inny gość to jego alter ego.

Pisarski „Pies, który jeździł koleją” – przejmująca opowieść o psie, który jeździł na miesięcznym z 48%-ową zniżką

Prus „Kamizelka” – on sobie zacieśnia kamizelkę, ona mu zacieśnia kamizelkę, on umiera. Koniec. (Dopisek: W ogóle z nowelami pozytywistycznymi jest prosta sprawa – wszyscy na końcu umierają na suchoty, poza dziewczynką z „Katarynki”,która zaczyna widzieć jak źle tańczy).

Prus „Lalka” – Wokulski poznaje niezłą lalę, ale ona z niego robi pajaca, i wtedy Wokólskiemu odbija…

Redliński „Konopielka” – młoda nauczycielka trafia na zapadłą wieś i dzięki uprawianiu pozamałżeńskiego seksu w pozycji „na jeźdźca” przyczynia się do unowocześnienia technologii zbioru zbóż.

Reymont „Chłopi” – Rozpierdziucha przez 4 pory roku

Sienkiewicz „Quo Vadis” – Neron porywa Ligię, ukochaną Winicjusza. Na końcu pożar Rzymu i rozpierdziucha. Neron ginie

Sienkiewicz „W pustyni i w puszczy” – Arabowie porywają Stasia i Nel, przyszłą ukochaną Stasia. Rozpierdziucha. Arabowie giną. Na końcu słoń.

Sienkiewicz „Janko Muzykant” – Janko chce grać na skrzypcach. Janko ofiarą rozpierdziuchy. Ginie.

Sienkiewicz „Krzyżacy” – Krzyżacy porywają Danuśkę, ukochaną Zbyszka z Bogdańca. Na końcu rozpierdziucha pod Grunwaldem. Krzyżacy giną.

Sienkiewicz „Latarnik” – Skawiński siedzi w latarni morskiej, czyta książki, zapomina zapalić światło, co skutkuje rozpierdziuchą statku,

Sienkiewicz „Ogniem i mieczem” – Bohun (Ukrainiec) porywa Helenę, ukochaną Skrzetuskiego. Na końcu rozpierdziucha, Bohun nie ginie, ale znika.

Sienkiewicz „Pan Wołodyjowski” – Azja Tuchajbejowicz porywa Baśkę, ukochaną Wołodyjowskiego. Na końcu totalna rozpierdziucha. Azja ginie na palu.

Sienkiewicz „Potop” – Książe Radziwił porywa Oleńkę, ukochaną Kmicica. Na końcu rozpierdziucha.

Sienkiweicz „Potop” – Kmicic jest warchołem i hulaką, ale poznaje fajną dupę, dostaje w cymbał szablą od kurdupla, zostaje patriotą i Babiniczem, w wyniku czego wysadza szwedulcom kolubrynę. Dupa się wzrusza i zostaje jego łajfą.

Sun Tzu „Sztuka wojny” – Chińczyk, generał, żyjący w Okresie Wiosen i Jesieni opowiada jak zorganizować rozpierdziuchę, żeby się udała.

Szczypiorski „Początek” – Przewija się mnóstwo osób mieszkających w okupowanej Warszawie. Ale nikt nie robi rozpierduchy, tylko wszyscy kolaborują albo uciekają.

Słowacki „Kordian” – facet dużo myśli, wymyśla że zabije cara, ale się rozmyśla.

Tolkien „Władca pierścieni” – Pewien hobbit chce zniszczyć pierścień i po wielu perturbacjach mu się to w końcu udaje.

Tołstoj „Wojna i Pokój” – walczą, a potem przestają.

Witkiewicz „Szewcy” – Latają gołe baby, a inteligencja nudów robi rozpierduchę.

Wypiański „Wesele” – Rydel, miastowy żeni się z chłopką i od samogonu dostaje wizji…

Żeromski „Ludzie Bezdomni” – Judym coraz częściej spotykał się z Wacławem. Mimo to był zaskoczony jego śmiercią.